Wat zijn nachos?

Nacho’s (Spaanse spelling nachos, spreek uit: ‘NAH-tsjos’) zijn, volgens het woordenboek Van Dale, ‘gekruide en al dan niet met gesmolten kaas bedekte tortillachips’. Kreeg je in de jaren 1990 nog standaard een piepklein bakje tomatensalsa bij de warme chipjes, tegenwoordig pakken we het wat uitgebreider aan. De toppings variëren van gele kaassaus en guacamole tot bonte schotels inclusief gehakt, tomaten, olijven, ui, jalapeñopepers en zure room.

Het gerecht nacho’s is met recht een tex-mex gerecht te noemen. In Mexico eet men wel degelijk chips gemaakt van oudbakken tortilla’s (totopos genaamd), als bijgerecht bij gebakken bonen bijvoorbeeld, of als snack met een paar jalapeñopepers en wat Mexicaanse kaas ernaast (nooit eroverheen). Maar het gerecht zoals het buiten Mexico gegeten wordt, ontstond nog geen honderd jaar geleden in het grensgebied tussen Amerika en Mexico.

Het verhaal gaat dat een groep Amerikanen in de jaren 1940 ‘s avonds na sluitingstijd net over de grens in Mexico aanklopten bij een restaurant. De restauranthouder, Ignacio genaamd (bijnaam Nacho), schotelde zijn klanten uit pure noodzaak – de kok was al naar huis – totopos met jalapeños en kaas voor.

De klanten namen het gerecht al jubelend mee de grens over, waar het aansloeg en meteen een tex-mexbehandeling kreeg: de kaas werd uit houdbaarheidsoverwegingen vervangen door een kaassaus (bij ons wel te koop in glazen potten). Nu was er niet eens een oven meer nodig om de kaas te laten smelten – de fastfoodversie van de nacho’s was geboren. Toen het gerecht in de jaren 1970 eenmaal tijdens Amerikaanse sportwedstrijden werd verkocht, was er geen houden meer aan.