Wat zijn macarons?

Macarons (spreek uit: ‘mak-ka-ROH’) zijn delicate Franse schuimkoekjes, vanbuiten bros, vanbinnen zacht, bestaande uit twee rondjes schuimgebak gevuld met een romige, zijdezachte vulling van jam, botercrème of ganache. Het schuimgebak bestaat uit fijn amandelmeel, suiker en eiwit. De vulling kan een bijpassende of juist contrasterende eigen smaak hebben. Bekende macaronsmaken zijn vanille, chocolade en koffie.

Macarons worden in het Nederlands ook wel met een ‘k’ gespeld: makarons. Wij schrijven het met een ‘c’ (net als de rest van de wereld overigens) want dat staat zo lekker Frans.

De oorspronkelijke macaron zou rechtstreeks uit de Italiaanse keukens van Catherine di Medici stammen – we spreken dan over de vijftiende eeuw. Het woord macaron is dan ook afkomstig van het Italiaanse maccherone, wat ‘fijn deeg’ betekent. (Het woord macaroni is hier ook van afgeleid trouwens.) In de zeventiende eeuw was de Franse macaron verworden tot een zoet, dun amandelkoekje dat werd gemaakt door nonnen uit het Karmelietessenklooster.

Mid-negentiende eeuw kwam Pierre Desfontaines, werkzaam voor de Franse patisserie Ladurée, op het briljante idee om twee macarons met een vulling ertussen tegen elkaar te plakken. Sindsdien is de Ladurée-macaron het voorbeeld voor macaronbakkers over de hele wereld.

De randvoorwaarden voor een magisch mooie macaron zijn eenduidig. De koekjes zijn rond, bros en licht maar niet te droog, met een iets chewy maar niet plakkerige binnenkant. De vulling glad en stevig maar niet te zwaar en netjes uitgespreid tot aan de randen. De verhoudingen komen ook nauw; te weinig vulling is een misdaad.

Qua smaak is alles mogelijk, waardoor de macaron steeds weer nieuwe gedaanten aanneemt. In sommige macarons huizen wel drie verschillende smaken, zoals roos, lychee en framboos (een succesnummer van meesterpatissier Pierre Hermé) of peer, walnoot en vanille.